Grijp de dief

Er is vorige week bij mij ingebroken.
Donderdag, net na middernacht.
Nota bene precies na de feestelijke presentatie van een nieuwe roman van mijn hand.

Er was duidelijk sprake van een zeer vakkundige en ervaren dief, want hij kreeg het voor elkaar om in een oogwenk tijd een flinke slag te slaan

Misschien komt dat doordat hij me vaker heeft bestolen.
Daardoor weet hij precies welke ingang het snelst open is te wrikken.

Ook nu kwam hij door deze deur.
Dat was slikken.

En schrikken.
Blijkbaar had ik de boel niet goed vergrendeld.

Dom, want deze inbraak had voorkomen kunnen worden.
Gelukkig wist ik wie de dief was en kon hij de dag erna al worden aangehouden.

En gelukkig heb ik ook teruggekregen wat hij had gestolen.

Voor wie zich nu afvraagt wat er gestolen was: nee, geen materiële dingen. Wat dan wel?

Mijn vreugde!

Het laat zich niet moeilijk raden wie de rover was.

Inderdaad, die grote dief, die niets liever doet dan je beroven van alles wat je van God hebt ontvangen.

Donderdag ging hij ook weer zo sneaky te werk!
Eerst leek hij voorafgaand aan de presentatie roet in de feestmaaltijd te gooien door flink wat zorgen op mijn bordje te mikken. Ook had ik moeite om ook letterlijk op de been te blijven, want mijn evenwichtsstoornis speelde flink op.

Maar op de dag van de presentatie zelf voelde ik me goed en het was echt een feest. Van begin tot einde heb ik enorm genoten van een avond vol kostbare momenten.

Zo kostbaar dat ze de moeite van het stelen waard waren.

Nog maar nauwelijks op weg naar huis werd het offensief ingezet met fluisterende en soms zelfs schreeuwende stemmetjes die mij vertelden dat ik iets heel belangrijks vergeten was te zeggen in mijn speech, dat ik vergeten was om mijn haar op te steken met de speld die ik speciaal voor deze avond had gekocht, dat ik mijn aandacht niet goed over alle aanwezigen had verdeeld. Dat ik dit, dat ik dat, enzovoort.

Maar de grootste roof kwam toen ik op Twitter een foto van mijzelf voorbij zag komen en ik ontdekte dat mijn nieuwe jurkje wel heel leuk staat als ik sta, maar enorm mijn overgewicht accentueert als ik zit.
En op die foto zat ik.
En op alle andere foto’s die ik bij thuiskomst in mijn mailbox vond, zag ik ook alleen maar buik, buik, buik.
Een buik die ook alle gasten opgevallen moest zijn, dat kon gewoon niet anders.

Binnen no time was al mijn vreugde geroofd, en was ik zomaar van grote hoogte naar beneden gestort, op de bodem in het dal van onzekerheid en faalgevoelens. Het dal van een zelfbeeld dat bepaald wordt door mijn gewicht en confectiemaat.
En dus lag ik de hele nacht in plaats van na te genieten te piekeren – en boos op mezelf te zijn dat ik niet tegen al die negatieve gevoelens op kon. Dat ik me weer had laten beroven van de rust die ik heb gekregen door te leren dat mijn waarde niet in mijn uiterlijk of doen en laten ligt, maar in wie ik ben in Jezus Christus.

Mijn verstand wist het nog wel, maar mijn gevoel kon er niet meer bij.
Dus worstelde ik de hele nacht door en leek ik werkelijk vergeten te zijn hoe deze strijd maar op één manier te winnen was: door de Grote Strijder erbij te halen en naar Hem uit te roepen: ‘Grijp de dief!’

Gelukkig keerde dat besef terug, en heeft Hij op mijn geroep de dief in zijn kladden gegrepen.

Ik kan dan ook oprecht zeggen dat ik nu wel nageniet van al die zegeningen die mij ten deel zijn gevallen. Maar het heeft mij er wel weer bij bepaald hoe belangrijk het is om alert te blijven.

Want het is beter dat mijn wapenrusting goed zit, dan mijn jurkje.

1 reactie

  1. Nathalie Van Eyck op 30 oktober 2022 om 09:51

    ‘Want het is beter dat mijn wapenrusting goed zit, dan mijn jurkje.’
    Wauw, wat een prachtige afsluiter, wat een mooie boodschap. Bedankt voor deze blogpost. Vorige week las ik uw boek, Dansen in de regen, en ik vond het heerlijk om te lezen. Het bevestigt me in datgene waarin ik soms een beetje alleen lijk te staan: God can conquer all. Ik ga uw boek zeker aanbevelen aan anderen. Zelf heb ik sinds een korte tijd een blog -op vraag van de Heer, als middel tot evangelisatie- en daarop wil ik een artikel schrijven over wat uw boek concreet voor me gedaan heeft. Uiteraard vermeld ik titel en uw naam, hopende dat anderen uw boek ook zullen aankopen en er evenveel aan zullen hebben als ikzelf. Ik bid dat zij ook Gods kracht mogen ervaren, want die is zoveel sterker dan wat de wereld te bieden heeft -and I know from experience-. Bedankt voor uw werk.
    Met vriendelijke groeten, Nathalie Van Eyck

Laat een reactie achter